Quesadilla
[kesadija]
Nazwa tego popularnego dania ma aż dwa miejsca, na których możemy się, mówiąc potocznie, wyłożyć. Pierwsze to zlepek „que”, drugie to podwójne „l”. Początek słowa pochodzi od słowa „queso”, czyli ser. Ani w „queso”, ani w „quesadilli” nie czytamy „u” (tak samo jest w każdym innym przypadku, kiedy „u” występuje po „q”). Czyli „keso” i „kesadija”, a nie „kueso” i „kuesadija”. Jeżeli chodzi o drugi problem, czyli podwójne „l”: w hiszpańskim zlepek ten czytamy jak „j” (w zależności od kraju może to też być dźwięk zbliżony do naszego „ź”). Więc takie słowa, jak quesadilla, tortilla czy paella czytamy po prostu przez „j”.