[gros / gro]

To tajemnicze słówko występuje w dwóch znaczeniach i w zależności od tego różni się wymową. „Gros” w staropolskim znaczeniu „tuzin tuzinów” (144 sztuki) będziemy czytali z „s” na końcu. Jeżeli natomiast chcemy użyć tego terminu w sensie większości, dużej części grupy (np. gros studentów), powinniśmy wymawiać go jako „gro”.