Fondue

[fądju]

Dźwięk [u] jest we francuskim dosyć specyficzny, bo powinno się go wymawiać w następujący sposób: usta składamy w dzióbek jak do polskiego „u”, ale mówimy w tym czasie „i”. Z tego powinno powstać nam charakterystyczne francuskie „u” – takie też występuje w słowie „fondue”. „E” na końcu tego słowa jest nieme, więc czytamy jedynie „fondu”. Polecam każdemu, kto będzie we Francji, spróbować tej serowej (lub mięsnej) uczty!

2 komentarze

  1. A czy charakterystyczny świst na końcu, niemal niemy, jest poprawny? Brzmi to trochę jak fondjuf, ale to f na końcu jest ledwo słyszalne. Bardzo często spotykałam się z tym u Francuzów.

    1. To jest już kwestia akcentu z danego regionu. Słownikowa wymowa wygląda tak: \fɔ̃dy\ , czyli kończy się na francuskim [u] 🙂

Skomentuj Solara Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *